Менің тоқсан жасқа жақындап қалған қария атам үнемі былай дейді - "Еңбекпен тапқан нанның дәмі тәтті болады". Мен бұл сөздің мағынасын алғаш рет жұмыс жасап көргенде түсіндім. Жазда анама саудамен көмектесейін деген ниетпен, балмұздақ сатып еңбек еттім. Әр айдың соңында, анам маған тиесілі жалақы беріп тұрды. Мен ол ақшаны үнемдеп ұстап, албаты шашпай, өз қажеттілігіме ғана жұмсадым. Бұл жазғы демалыстан соң ата-анамыздың біз үшін аянбай еңбек ететінін түсіндім. Сонымен қоса, осы шығарманың тақырыбына арқау болған мәтелді енді өзімнің есімде ұстап жүремін. Қазіргі таңда, молшылық заманында мектеп жастағы балалар жұмыс істемеді. Ал біздің ата-апаларымыз және ата-әжелеріміздің кезінде барлығы бөлек болған. Олар бір пұт бидай үшін талай күндер терлеп еңбек еткен. Ешкімнен ұрламаған, ешкімді алдамаған, тек өздерінің таза еңбектерімен нан тауып жеген еді. Мен де өскен кезде сондай жандардың бірі атанғым келеді, еліме адал еңбек қылып, "тәтті нанның" дәмін әлі талай сезінгім келеді!