Гутарковы стыль
Функцыя (мэта): абменьвацца думкамi, iнфармацыяй, уражаннямi,
пачуццямi з блiзкiмi, знаёмымi людзьмi.
Асноўныя адзнакi (рысы, стылярысы): непасрэднасць, натуральнасць
маўлення. Форма дыялога. Экспрэсiўнаць, эмацыянальнасць маўлення. Выкарыстоўваюцца
словы з канкрэтным значэннем.
Асноўныя моўныя сродкi: агульнаўжывальныя i гутарковыя словы,
фразеалагiзмы. Назоўнiкi i прыметнiкi з ацэначнымi суфiксамi. Пытальныя, пабуджальныя
i клiчныя сказы. Сказы са звароткамi.
Cфера ўжывання: вуснае маўленне i штодзённыя зносiны (гутаркi,
запiскi, лiсты блiзкiм людзям).
Для мастацкага стылю вялікае значэнне маюць
сродкі іншых стыляў, таму лічыцца, што ён увабраў у сябе розныя стылёвыя афарбоўкі.
У мове мастацкай літаратуры даволі часта выкарыстоўваюцца
нелітаратурныя лексічныя элементы: прафесіяналізмы, прастамоўная лексіка, жарганізмы,
дыялектызмы. Гэта патрэбна для моўнай характарыстыкі герояў, а таксама для
дасягнення пэўнай экспрэсіі апавядання. Тэксты мастацкага стылю не проста нясуць
інфармацыю, але яшчэ і ўздзейнічаюць на пачуцці і эстэтычныя ўяўленні чытача. Характэрныя
асаблівасці мастацкага стылю — эмацыянальнасць, экспрэсіўнасць і
вобразнасць.