На наступны дзень яна прачнулася вельмі рана, як быццам адчувала што будзе вельмі добрая навіна. Яна паела, зрабіла шмат хатніх спраў. Увечары яна пайшла спаць і ў дзверы хтосьці пастукаў. Яна здрыганулася, ўстала і падышла адкрыць дзверы. Калі яна адкрыла дзверы яна адразу не ўбачыла ў цемры асобы, калі гэты чалавек зайшоў у дом яна вельмі моцна ўзрадавалася гэта быў яе сынок, Васілька! Яна яго накарміла, напаіла. Яны вельмі доўга размаўлялі і Тэкля не магла налюбавацца Василькай.