Замірае лета, заціхаюць далі, сірацее рэчкаб халадзеюць хвалі (Я. Колас).
Ноч мінае, зара над краінай усходзіць (П.Глебка).
Гляджу -- заявіўся дадому і шпак (П. Глебка).
Залатое жыта зжата, дажынаецца авёс (К. Буйло).
Я знаю цвёрда: свет да шчасця прыйдзе (К. Кірэенка).
Нізка плылі цяжкія хмары, сыпаўся калючы халодны снег (М. Лупсякоў)
Ісціна, адвечная як свет: шчасце ходзіць толькі ў пары з горам (Н. Гілевіч).
Мы пабраліся за рукі -- яны разарвалі наша кальцо (Я. Брыль).