Вадзім заўважыў гэта.Раптам пачаўся дождж і хлопчык пабег хутчэй.Ён бег так хутка,што не заўважыў невялікага каменьчыка які тырчаў з зямлі.
Вадзім спатыкнуўся пра гэты камень і выпусціў кніжку прама ў лужыну.Ён спалохаўся,што Миця больш не будзе яму давяраць,таму ён пайшоў дахаты .
У школе сказаў Мите,што ў яго захварэла галава,таму ён не прынёс яму падручнік.На ўроку ў Мици не было хатняй працы і настаўніца насварылася на яго.
Вадзім не вытрымаў і распавёў усю праўду сябру.Мице было крыўдна,што ў яго такі безадказны сябар.Таму да канца ўрокаў ён не размаўляў з Вадзімам.