Буслік ўбачыў там сінтаксіс і пунктуацыю. яны чаму то спрачаліся. і буслік вырашыў паназіраць за імі. вось такі ў іх атрымалася размова. прывітанне сінтаксіс! прывітанне! - адказала пунктуацыя. пунктуацыя пачатку смеятся над сінтаксісам: ха-ха-ха, у цябе няма коскі, кропкі, клічных і пытальніка. - Ну і што? затое ў цябе няма словазлучэнні, тэксту і прапановы, - запярэчыў сінтаксіс. -зато, калі б не было знакаў прыпынку, то і не было б сэнсу ў сказе! - А калі не будзе прапановы, навошта знакі прыпынку? хваліліся сінтаксіс і пунктуацыя, спрачаліся, хто лепш, так і ні да чаго не прыйшлі. і тут буслік вырашыў падысці да іх. ён сказаў: - што ж вы спрачаецеся? вы абодва вельмі важныя. сінтаксіс і пунктуацыя падумалі і пагадзіліся. - Твая праўда буслік! мы больш не будзем спрачацца. так буслік пагадзіў сінтаксіс і пунктуацыю. где то слова надо исправить.