-Сəлем,Азат.Көңіл күйің неге жоқ?
-Білесің бе,Жанар.Мен өзімді анамның алдында кінəлі санап отырмын.
-Не жағдай болды?
-Мен анама ауыр сөз айтып,үйден кетіп қалдым.Еңді кінəмді қалай жуып шайам?
-Сен ананды жақсы көрсен,оны қастерлесен,анаңның жүрегің ауыртпас едің.Ана баласының амандығын ойлайды,сол себепті тез арада үйіне қайтып,кешірім сұра.
-Кеңесіне рахмет,Жанар.Өзімді сəл болса да ,жұбаттың.