-Әбием, исәнме, хәлләрең ничек. Менә мин сиңа җәйге каникулларга кунакка килдем.
- Ай, хай, оныгым килгән бит. Собхан алла, маш алла. Мин сине инде күптән көтәм. Әнә, песиебез Җанбай сине, Алмаз, ничек каршылый. Ул да синең килүеңә бик шат. Әнә ничек куана.
- Чыннан да, кызык. Тик тавыклар гына мин килгәч курыктылар, барысы да абзарга йөгерештеләр.
-Алар бөтен кешедән куркалар. Миннән дә куркып алалар. Бик тә шуңа аптырап алам кайчагында.
- Алты тулды инде. Хәзер көтү кайта башлый. Әйдә киттек, капкага чыгыйк. Сыерыбызны, Дочканы, каршы алырга кирәк.
- Кара, әби, күпме сыер. Бер, ике, өч, биш, ун, боларны санап та бетереп булмый ич.
-Егерме биш сыер булырга тиеш.
-Ә бәтиләр бармы.
-Бар, тик аларнын санын мин үзем дә белмим.
- Әнә арттан көтүчеләр дә киләләр.
- Артларыннан эт тә ияреп бара. Арган, телләрен чыгарган. Әйдә киттек, сыерга су бирик. Бүген эссе көн булды, сусагандыр.
-Киттек.