Көктем ылғи болды тірілт- түртіндісінің, расцвета кезінің,қашан біртұтас ұмтылыста оят- табиғат. Қандай күш ондажасырын-, қандай мықты аусарлық нұрға және өмірге.ғой, ойлану егер, барлық маңай, от қысқы ызғардан дегенобездвиженное, закоченевшее, ғана бір оның желін, бірлепті, тірілу чтобы, жарыл- жастықтың және көріктіңқайратымен күтеді.
Олай және адам арада сұр буднях күйбелең прозябает,қашан, сияқты одеревеневшие оның жаны және жүректоңазиды, спячку деген впадают. қарамастан және адамиалбырт жүректі ана сиқырлы леп, ана жұмбақ белгініңкүтеді, қашан ол растопить мұздың қыртысының сможет,қарамастан және жас күштің животворящий тасқын из олдеген атқы-. барлық мен шыдамсыздықпен осы өзініңкөктемін күтеді, бірақ ылғи ол кел- күтпеген жерден,аңырта, бер мәннің ұрып жықа, по-детски айыпсызақымақтықтарды жасата, қарамастан немесе ша күшкешығармашылық серпіліс невиданный тасқын туғыза.
Қашан бы осы көптен күткен кез не келді, ол үмітті сыйғатартады, күштерді ең өсиет қиялда- орындауына береді,тірілтеді