Пословицы на казахском языке (Мақал-мәтелдер) о воде
Ағын су арнасын табады.
Ағын су бал татыр,
Ақ шабағы май татыр.
Ағын су жолын табады,
Ақ адам оңын табады.
Ақ қар көп болса — ақ нан көп.
Ақпаса су бұзылады.
Алпыс күн тасыған су алты күнде қайтар.
Арық бар жерде су бар,
Су бар жерде ну бар.
Арық қазбасаң су келмейді.
Бұлағы болмаса өзен де саркылар.
Бұлақ көрсең көзін аш.
Бүлаққа бүлақ қосылса — "егізбіз" дейді,
Көлге көл қосылса — "теңізбіз" дейді.
Дария арам болмайды ит қанша сигенмен.
Дария басы — бұлақ.
Дария толы су болса ит тілімен су ішер.
Жеті күн жауған жаңбырдан желіп өткен су артық (Кыпшақ Сейітқұл).
Иірімі жоқ судан иірілген балық не табады?
Көлдің көркі — құрақ,
Таудың көркі — бұлақ.
Көл жағалағанның көні кеппес.
Көл көлге құяды,
Сел селге құяды — шұқанаққа дым да жоқ.
"Көлмін" деп көпіресің ішінде бір балығың жоқ.
Көл тартылса кұс қашар.
Казғанмен су шықпайды қыр басынан(Біржан сал)
Қара суға жапалақтап қар жауса қара балық ұрық салады.
Құдық қазсаң көлді каз,
көл суалмай суалмас (Ақтамберді жырау).
Қыдырдың қасыңда болғанша,
бұлақтың басында бол.
От — арық, су — семіз.
Өзен ақса — көл,
Дария ақса — сел.
Өзен бойы тұрғанда
өзге жерге қонбаңыз.
Өзен жағалағанның өзегі талмас.