Тіл - сол ғасырлармен адамдар өзінің иемден-вкладывают рухани сокровищница. Жоқ, сол ақшалар,әрине. Қарамастан және сол тіпті не қастар. Сол: әуендісөз, певучие сөздер сырттың бәстерінің. Сөздер көңілдің,достықтың, ашудың. Ғылымның және мәдениеттіңсөздері.
Ал тағы ақылды мәтел және қанатты сөздер, өткірмақалдар, меткие күлдіргі қысқа әңгімелер, көңілдіәзілдер және прибаутки. Ал дейін жанның тереңдігініңтағы қадалғыш өлең, керемет әндер және дана кітаптар.
Қандай қуанышты адам түзде сынайды, қашан жақынсөзді естиді! Бір көптен күткен сөз, көтер- жаугер рухты,айналдыр- өмір мейрамға тәуірлендіру алғыр!
Тіл, сен сиқырлаушысың! Сен незнакомцев дегеналқындыру достар алғырсың. Сен адамдардыбіріктіресің, халықты көрінген жағдайларда емесжең-жасайсың.
Бірақ адамдар, бас-басы күн пользоваться тілмен төселіпкетіп, жиі оны бағаламайды. Олар тілді шетелдіксөздермен захламляют. Бұл ретте сокровищницы атамзаманғы ақылмандықтың осы алтын-күмістерінвыбрасывают. Адамдар жиі бағалау баста- өзінің тілініңғана түзде.