Өміріңнің өтер сәті қас-қағым,
Қуанышпен күндерді артқа тастағын.
Байқа шырақ бұ дүниенің байлығын,
Уақытша ғой жарамайды тасқаның.
***
Мынау бүкіл әлемнің кіндігі – біз
Даналық көздерінің түндігі – біз.
Сақинаға ұқсайды жаратылыс,
Сондағы асыл тастың мінсізі – біз.
***
Бізге дейін өтті ғой түн мен күндер,
Көк күмбезі айналып мың түрленер.
Аяғыңды ақырын еппенен бас,
Сұлудың көздері ғой құм төбеле