Если что то сочинение на тему Шиншыла: Шыншыла - гэта пацешны звярок. Яго продкі родам з Паўднёвай Амерыкі. А густая поўсць нагадвае, што жылі гэтыя «бабулі» і «дзядулі» сучасных шыншыл ў паўночных раёнах на высакагор'е. Зараз гэта невялікае жывёла, можна сустрэць у кожнай краіне, ва ўсіх яе кутках. Яно з'яўляецца жыхаром заапаркаў, ды і як хатніх гадаванцаў шыншылы заводзяць нярэдка. Ёсць два віды гэтых жывёл: малая даўгахвостая і цыбаценькая.
Шыншылы не растуць больш за сорак сантыметраў у даўжыню, праўда іх хвосцік можа быць досыць доўгім, амаль пятнаццаць сантыметраў. Але пры гэтым звярок не важыць больш кілаграма. Гэта жывёла з-за сваёй шчыльнай густой кажушкі нагадвае шарык, настолькі ён кругленькі. І вушкі, і галоўка, і вочкі ў шыншылы таксама круглявай формы.
Жывёла мае шэраг асаблівасцяў. Напрыклад, яно бачыць у цемры. А вушная ракавіна сканструяваная так, што ў ёй ёсць перапонка, якая ў патрэбны момант перакрывае вуха, каб не пранікаў пясок, у якім яно так любіць «купацца». А яшчэ ў шыншыл вельмі цікава уладкованы шкілет, за кошт чаго звярок пранікае ў любыя, нават маленькія і вузкія адтуліны. Заднія ягоныя рукі даўжэй перадпакояў, дзякуючы ім ён можа высока скакаць.