Жер бетіндегі тірі ағзаларды байланыстыратын белгілі
қоректік тізбек бар. Сол қоректік тізбектің ең жоғарғы санатында адам баласы
орыналасқан. Ойлау қабілеті мен ептілігі адамға осы орынға иелену мүмкіндігін
берді. Әр бір қоректік орта өзінен кіші және әлсіздерді аулау арқылы нәрланып,
ұрпағын жалғастырады. Табиғат заңдылығы мынадай: әлді әлсізді жейді. Яки, адам
мен адам арасында да мұндай заңдылық бары рас. Тек табиғаттағы жан-жануарлардікі
секілді емес, ауыспалы мағынадағы өмір арпалысы мен тауқыметтеріне төтеп төзуі
сындас.