Соғыс ешкiмге де қуаныш пен күлкi әкелмейдi. Тек қайғы-қасiрет, азап-қиындық…
1941 жылы 22 маусымда таңғы сағат 4-те тыныш ұйқыда жатқан елдi фашистiк Германияның қарулы әскерi Белоруссия жерiне басып кiредi. Мiне, осылай Ұлы Отан соғысы басталыпты. Соғысқа елiмiзден 1 миллионнан астам азамат аттанып, 800 мыңы қайта оралып, 600 мыңы ерлiгi үшiн түрлi марапатқа ие болған едi.
Соғыс жылдарында мыңдаған концлагерьлер салынып, ондағы адамдардың басым көпшiлiгi азапталып өлтiрiлген екен. Адамдарды газбен улап, пешке жаққан. Германияға күнделiктi тауарлар қажет болғандықтан, адамдардың шаштарынан – мата, майынан – сабын жасаған. Соғыстың осындай жан түршiгерлiк әрекеттерiн кiтаптан, ардагер ата-ағалардан естiген едiм. Соғыстың жалыны қазақ жерiн де шарпыды. Батыс Қазақстаннан 500 шақырым қашықтықтағы Сталинград түбiнде үлкен ұрыс болған.
Қазiр Жеңiс күнiне барша халық ерекше ықыласпен дайындалуда. Бұл күнге барлық жақсылық жарасады. Бейбiт өмiр үшiн ардагер ата-әжелерге алғыс айтамыз. Қанды қырғын қайта тумасын. Бiздер, жастар, ғылымда озық, өмiрде тәрбиелi, ұлтжанды болуымыз қажет.