Бірде Айдын сабақтан соң, үйренген əдетінше сол бір ескі дүкен алдынан өтіп бара жатқан. Ол достарының жүр бірге ойнаймыз дегендеріне қарамай үйіне асығып барады. Асығуының себебі, ата-анасы оған оны сабақтан соң қыдыртатындарын айтқан. Содан ол Кенет жол жанында ақсаңдап, қолындағы ауыр сөмкесін көтере алмай кележатқан бір əжені көрді. Ол əжейді аяп кетті. Ал ол əже мұзға тайып құлап қалғанда жанына жүгіріп барып,орнынан тұрғызып, ауыр сөмкелерін көтеріп,үйіне дейін апарып салды. Ол тіпті ата-анасынын не айтқанын да ұмытып кетті.Бірақ ол бұл ісіне ешқашан өкінгенжоқ.