Бир күні Аяз ата болыпты.Ол сыйлыктарды балаларга сыйлап береді. Сусын бир балага сыйлығын бергісі келгенде, оның сыйлыгы жок екен. Ол бала сыйлығын өте коп күтті. Таң ертен бала тұрған соң шыршага жүгеред , ал шыршаның астыңда сыйлык жок. Бала коп жылады.Ол сол күннен Аяз атага сенбеді. Аяз ата өте қатты балаға ренжіді.Сол бала өскен соң балаларыңа өзі сыйлык сатып алып жүреді. Бірақ Аяз ата сол ренжіуді қойды. Аяз ата баланы кешірді. :)