Авыру бер үләр, иренчәк көн дә үләр.
Бака лайлы җир эзли, ялкау җайлы җир эзли.
Булган кешенең көрәге утын кисә.
Булдыклы кеше таштан икмәк чыгарыр.
Дөньяда иң кызганыч - эшкә ялкау кеше.
Иренгән ике эшләгән, һаман эше пешмәгән.
Иренгәннең йөрәгенә мүк үсәр.
Иренчәк «иртәгә эшлим» дияр.
Иренчәк кеше - утырып та арый.
Кулыннан килмәгән күркә асрарга керешер.
Матурлык туйда кирәк, эшчәнлек көн дә кирәк.
Пышлыккан - мич башында кыш чыккан.
Сигез көн гомергә тугыз көн тырышлык кирәк.
Сәләтсез сәнәк сындырыр, көчсез көрәк сындырыр.
Тырышкан ил узар, тырышмаган тузар.
Тырышкан табар, ташка кадак кагар.
Тырышканның даны чыга, иренгәннең җаны чыга.
Тырышлык - зурлык, ялкаулык - хурлык.
Тырышлыкның иң зур дошманы - ялкаулык.
Тырышның тире чыкканчы ялкауның җаны чыгар.
Уңган кеше баскан җирендә ут чыгара.
Уңган кеше кулына туфрак учласа алтын итәр.
Уңмаганның эте кырын карап йөгерер.
Фәкыйрьлек ялкау кеше өендә аяк бөкләп утыра.
Һәр авыруга дәва бар, ялкаулыкка дәва юк.
Эшкә тырышмаган эш башына менәргә тырышыр.
Эшлеклене мал басар, эшлексезне йокы басар.
Эшчән бәхетне эшендә күрер, ялкау бәхетне төшендә күрер.
Юньсез бер көн мамык тазартса, өч көн сакалын тазартыр.
Ялкау бер эш эшли белә - чалкан ятып мышный белә.
Ялкау кеше - ярты кеше, уңган кеше - алтын кеше.
Ялкау киндерәсен ураганчы, тырыш эшен бетерер.
Ялкау утырып йоклый, ятып эшли.
Ялкау яткан җирдән әвен сугар.
Ялкауга кояш та вакытында чыкмый.
Ялкауга көн дә бәйрәм.
Ялкауга эш кушсаң, ул сиңа акыл өйрәтер.
Ялкауга яңгыр иң беренче төшә.
Ялкауның җиренә бодай чәчсәң, билчән үсә.
Ярлылык тырыш кешенең тәрәзәсеннән караса да, ишегеннән керә алмас.
Калган эшеңә кар явар.
Кем эшләми, шул ашамый.
Кошның матурлыгы төсе белән, кешенең матурлыгы эше белән.
Күмәк эш үрчемле булыр.
Маңгай тире эшнең сыйфатын яхшырта.
Мич башында ятып икмәк булмас.
Плансыз эш - тозсыз аш.
Сүз күп җирдә эш аз була.
Тик торганга шайтан таягын тоттырган.
Тирләп эшләсәң, аш тәмле була.
Үткән эш кире кайтмый.
Хезмәт төбе - хәзинә.
Хезмәте каты - җимеше татлы.
Эч пошуның дәвасы - эш.
Эш батыры - ил батыры.
Эш башына юньсез кеше килсә, эш кирегә китәр.
Эш бүре түгел - тешләмәс.
Эш кешене төзәтә, ялкаулык - боза.
Эш сөйгәнне ил сөйгән.
Эше юк әтәч булып кычкырыр.
Эшең калса иртәгә, чуан чыгар җилкәңә.
Эшле кешегә иң зур җәза - тик тору.
Эшле килер - эш арттырыр, эшсез килер - эш калдырыр.
Эшлегә көн җитми, эшсезгә көн үтми.
Эшлисе килмәгәннең эче авыртыр.
Эшләгән туңмас, эшләмәгән