Мен үйде жалғыз баламын.Ата-анам жұмысбасты адамдар. Жұмыс істеп жүріп,
маған көңіл бөлуге, менімен әңгімелесуге де уақыт жоқ. Үнемі жалғызсырап
жүремін. Сұраған ақшамды береді , барам деген жеріме жібереді. Маған ақшаның,
байлықтың еш керегі жоқ. Маған тек ата анамның аялы алақаны мені
еркелетіп бауырына басқаны керек. Ал менің ата- анам маған еш алаңдамайды.
Бірде мынадай жағдай болды. Мен досымның үйіне
барып, түнгі сағат онға дейін отырып қалдым. Үйге келсем, ата анам алаңдап отыр
екен. Мен ата анамның өзіме назар аударғанына іштей қуанып. Осы жағдаайды тағы
қайталадым. Сондағы ойым ата анамның көңілін өзіме осы тәсілмен аудару. Бірақ
бұл жолы ата анам маған дауыс көтеріп айқайлады