Василь Дзяцел адзин з галоуных герояу Рамана. Малазямельник, бязбацькавич, ён хоча стаць гаспадарам, працаваць з цямна и да цямна, высильвацца, абы только стаць гаспадаром, цешыцца сакавитай зялёнай рунню, затым - туга налитыми каласами, каб пасля зжаць, абмалациць их и убачыць спечаны пульхны бохан хлеба на стала. У яго ёсць жаданне працаваць. Але спачатку няма зямли. И таму ён адважваецца начат на беззаконны акт - арэ Карчову зямлю ля цагельни. Думка яго наконт падобнага учынку цвярозая и простая: чаму тыя багацеи могуць мець вялизны пляц зямли, а ён, бядняк, не можа. Прага зямли ператварылася у хцивасць, у жаданне любыми спосабами яе займаць, начат цаной здрады каханай. Зямля и багацце - у гэтым Василь бачыу сваё шчасце.