- Прывітанне! Мы, здаецца, не знаёмыя. Мяне Саша завуць.
- Прывітанне! А мяне Лена. Прыемна пазнаёміцца.
- Мне таксама. Як табе свята?
- Весела. Але я не вельмі люблю шум, таму мне тут няўтульна.
- Тады навошта ты сюды прыйшла? На такіх святах ціха не бывае.
- Не хацела крыўдзіць сяброў.
- Ты, мабыць, не з Мінску. Тут усе звыклыя да шуму.
- Са Слуцку. Але справа не ў гэтым. Ад моцнага шуму ў мяне пачынае балець галава. Думаю, зараз ужо можна ісці адсюль. У самы разгар святкавання ніхто і не заўважыць.
- Хочаш, я правяду цябе да дому? Зможам пазнаёміцца бліжэй.
- Канешне, буду рада.
- Тады я пайшоў за курткаю.
- Добра, чакаю цябе каля дзвярэй.