Новелла – шағын көлемді прозалық шығарма. Әңгімеден қиялға негізделген оқиға, әдеттен тыс сюжет пен композиция құрылымы арқылы ерекшеленеді.Онда егжей-тегжейлі баяндау кездеспейді. Новеллада оқиға желісі жинақы өріліп, шұғыл өзгереді, ойламаған жерден аяқталады. Батыс әдебиетінде Дж.Боккаччо, Дж.Чосер, М.Наварская, М.Сервантес, П.Мериме, Г.Мопассан, Э.Хемингуэй, А.Моравие, ал орыс әдебиетінде Н.В. Гоголь, А.П. Чехов Новелланың озық үлгілерін қалдырды. Қазақ әдебиетінде Новелла жазу дәстүрі С.Ерубаевтан басталды, Ғ.Мүсіреповтың ана туралы Новелалары үздік үлгі саналды. Қазақ әдебиетінде Новелла жазу дәстүрі С.Ерубаевтан басталды.[1]