Ғ.Мүсреповтың "Өлімді жеңген ана" шығармасын оқыдым.Бұл әңгімені оқып көріңіздер.Ана баласын табу үшін бәріне де шыдайды.Тау, тас,өзен, көл, жүгірген аң,ұщқан құс олар ананың балаға деген ерекше махаббатын сезінеді.Аңда баласын сүйеді емес пе? Сол қайсарлығымен, шыдамдылығымен патша алдына келіп:
«Бер, баламды өзіме қайтарып!Үйткені мен анамын, баламды сүйемін» деп патша алдына келіп сөйлейді.Міне, маған оның батылдығы ұнады.Әрбір ана баласын жақсы көріп, ана махаббатын сезінсе ғой