Ірка - дзяўчынка 12 гадоў, якая жыла ў беднай сям'і. Пасля вайны ўсе людзі вельмі моцна галадалі. Сям'я Ирки разам з дзяўчынкай пераехалі ў Березавец, таму што мінулы дом спалілі немцы.
Ірка вельмі любіла восеньскі лес, таму што восенню было вельмі ціха-ціха. Але ёсць злыдні, якіх Ірка не кахала - сарокі. Яны крычаць без перадышкі і парушаюць цішыню. Ірка любіла пчол - яны збіралі мёд, а позні мёд - зелле.
Ірка шкадуе лес. Гэта можна пацвердзіць радкамi: «Ірка шкадуе лес і не любіць ні леспрамгасаўцаў з піламі, ні іхніх машын з прычэпамі і печамі, куды шафёры засыпаюць бярозавыя чуркі і перамешваюць іх жалезнымі качэргамі. Не было б іх — не рэзалі б гэтулькі лесу».
Ірка была худой дзяўчынкай. У яе былі доўгія чорныя косы. Хоць Ирке было і 12 гадоў, вучылася яна ў 3 класе, таму што ў школе было ўсяго 3 класа. Да іншай школы было занадта далёка.
Дзяўчынка моцна любіла прыроду, уключаючы жывёл. Яна не разумела, як людзі могуць забіваць жывёл. Больш за ўсё яна любіла аленяў. Яна заўсёды прыходзіла да іх і карміла.
Адзін раз Ірка прыйшла ў лес і не знайшла аленяў. Яна да апошняй хвіліны шукала іх, перажывала, і з-за марозу яна захварэла. Бедная дзяўчынка ледзь не змерзла ў снезе. Ірка атрымала восполение лёгкіх.
Я лічу, што Ірка - сапраўдны сябар жывёл. У яе вельмі вялікая душа і чулае сэрца. Мне спадабалася гэтая дзяўчынка.