Көз чәчсәң, көлгә чәч; яз чәчсәң, сазга чәч.
Көз җир сөр, кыш кар сөр.
Кара көзнең кары ятмас.
Көз бай булма, яз бай бул.
Көз кычкыра: «Уңдырам»,— дип, ә яз әйтә: «Тукта әле, мин нәрсә әйтермен»,— дип.
Көзге катык — көмеш кашык, язгы катык — ярты азык.
Көзге көн — арткы акыл, язгы көн — ярты акыл.
Көзге көн — кияү акылы, язгы көн — яшь килен йөзе.
Көзге көн ул бала кебек: әле көлә, әле җылый.
Көзге көннән язгы төн яхшы.
Көзге юлга кием ал, язгы юлга азык ал.