Қазір қалада үлкен оқу орнында оқимын. Кейде дұрыс тамақтануға да уақыт болмайды. Сондай сәттерде ауылда әжемнің далада ощыққа пісірген бауырсағын армандап кетемін. Кейде өзім де қолым бос болғанда бауырсақ жасап достарымды қонақ етемін. Осы жазды ауылға барғанымда міндетті түрде әжемнен қалай дәмді етіп жасауды үйренемін деп шештім. Шіркін ауыл демекші, ауылда кешкісін бүкіл ағайын туыстар дастарxан басында жиналып, білекті түре отырып анамның жасаған бешбармағын жеуші едік. Тамак асы жеп болып, үй үлкені ас қайырып балалармен ойын қуып кететін едік.