О, якія белалозыКаля Прыпяці сівой!Акрапілі іх марозыСрэбразорнаю расой. Што іскрыцца, зіхаціцца —Прасвятляе ўсё вакол,Каб душа магла напіццаЧысціні з усіх вякоў. Снег крыштальны аж ірдзее.Прыпяць жмурыцца ў агні.І Палессе маладзееЎ першароднай светлыні.