Гэта дзеепрыметнік з залежнымі ад яго словамі. У вуснам маўленні, калі зваротак стаіць пасля слова, да якого адносіцца, перад ім інтанацыя ідзе дагары, а потым падае. На пісьме зваротак пасля азначаемага слова выдзяляецца коскай, а калі стаіць пасля яго, нельга ставіць коску.