Театр тарихынан – әдебиет, музыка, кескіндеме, архитектура, би және кинематографияның мәнерлі амал-тәсілдерін бойына жинақтаған синтездік өнер.
Мұның өзі сахна мен көрермендердің рухани ой-сезім күйлерінің
бір-бірімен өзара ұштасуын, оған қоса спектакльді жасаушылар мен
көпшілік қауымның арасындағы жалпы мақсаттың ортақ болып, бір арнадан
шығуын талап етеді.