Ана - әлемдегі ардақты да аяулы жан. Тоғыз ай құрсағында көтеріп, жүрегінің астында жатқан нәрестесінен барын да, нарын да аямайтын ананың адам өміріндегі орны ерекше. Гүлдің жайқалып өсуі үшін су мен ауа қаншалықты қажет болса, баланың дұрыс жетілуі үшін ата-ананың қажеттігі одан да басым.
Бізге жарық дүние сыйлаған анаға не сыйласа да аздық етеді. Меккеге жеті рет арқалап апарғанның өзінде қарызын өтей алмассың. Себебі ана сияқты бақытыңды ойлап, табаныңа кірген тікенді маңдайына кіргенін қалайтын адам жоқ. Шын бақытыңды ойлап, жанын құрбан етуге даяр жалғыз адам ол - ана. Асыл дінімізде де Пайғамбарымыз (с.а.с.) "Кімді сыйлау керек?" - деген сұраққа үш мәрте де "Ананы" деп жауап берген. Сондықтан дұрыс адам болып, "Адам болса екен" деген үмітін ақтап, салиқалы ғұмыр кешіп, оны өмір бойы алақанға салып аялап, сыйлау ең үлкен сый болар. Жұмақ - ананың табанының астында. Оның разылығын алмай, жақсы өмір кештім деудің өзі бекершілік болар.