Празнаушы пра гэта , як тольки немцв адышли , увесь вясковы народ сабрауся и пахавау хлопчыка , разам з невядомым воинам - партызанам , яки так сама не дау пакрыудзиць немцам сваю РАДЗИМУ , за што и памёр...
И хоть пасля тых дзён прайшло нямала часу , высковыя люди памятали таго хлопца и нават ушаноували. Гаворка пра яго подзвиг разышлася далёка - далёка. А яму на тым месцы збудавали помник з надписам : "Кожны зрабиу свой уклад у перамогу..."
Так и скончылася усё , але хлопца успаминаюць и да цяперашняга часу , недзе далёка - далёка у беларускай вёсачцы ..