Қазақ халқының сәлемдесу ерекшелігі Адамдар бірімен-бірі кезіккенде жылы шырай білдіріп, аман-сәлем жасап, сый-құрмет танытады, мұның өзі адамзатқа ортақ қасиет. Амандасудың жалпы екі түрлі тәсілі бар: оның бірі, ауызша амандық сұрасу, енді бірі, қол алысу, құшақтасу, бетіне бетін тигізу, сүю арқылы бейнелеу. Адамзат ең арғы замандарда бірімен-бірі жолыққанда қолында қаруы жоқ, қастықсыз, адал екенін әйгілеу үшін алақанын жайып, қолын көрсетіп, қарсы жағымен жауаптасатын болған. Мұндай әдеттер ішінара қазірге дейін байырғы қалпын сақтаған ұлттарда бар. Мамандар осы әдетті қазіргі адамдар амандасуының арғы төркіні деседі. Амандасу әдеті барлық халықта бар болғанымен, әр ұлттың амандасу салты өзгеше болады. Біздің арғы ата-бабаларымыздың ертедегі аман-сәлем жасау салты жаратылысқа, тотемге, иеге, киеге, тәңірге табынумен де байланысып жататыны белгілі. 8-ғасырдан бастап ислам дінін қабылдағаннан кейінгі жерде аман-сәлем жасау тәсілі өзгерді. Қазақтың жалпы аман-сәлемінде «Ассалаумағалайкүм!», «Уағалейкумассалам!», «Шүкірлік» деген амандасу терминдері қабылданды. Десе де, амандасу жолдары негізінен өзінің бұрынғы қалпын сақтап қалды.Ер адам мен ер адам амандасқанда Көбінде қол алысып амандасады.Байырғы заманда ер адамдар, оның ішінде шені төмендеу адам бай, бақуатты үйге кіргенде «Ассалаумағалайкүм!» деп басын сәл еңкейтіп, оң қолын сол жақ көкірегіне қойып амандасатын.
Ал, салиқалы жастағы адамдар кездескенде, көбінде,құда-құдағилар бір-бірін көргенде көкірек түйістіріп құшақтаса амандасады.
Ерлердің арасында амандасқанда айтылатын сөздер әйелдерге қатысты қолданылмайды, сондай-ақ оларды әйелдер бір-бірімен амандасқанда да қолданбайды. Олармен сәлемдескенде денсаулығы туралы сұраумен ғана шектеледі. Былайша көп қо