Рагвалод -
першы беларускі князь, якога прыгадваюць старажытныя летапісы. Ён валадарыў у
Полацку ў другой палове Х стагоддзя.
У Рагвалода
была дачка Рагнеда, ганарлівая і прыгожая князёўна. Так сталася, што да яе
адначасова пасваталіся гаспадары суседніх княстваў: Яраполк з Кіева і Ўладзімір
з Ноўгарада (пазней названы Хрысціцелем). Рагнеда выбрала Яраполка. Абражаны
адмоваю Ўладзімір пайшоў на Полацак вайною. Горад быў спалены, а Рагвалод,
ягоная жонка і два сыны забітыя. Рагнеду Ўладзімір гвалтам узяў за жонку, даўшы
ёй імя Гарыслава.
Праз некаторы час, жывучы пад Кіевам у сяльцы Прадславіне,
Рагнеда спрабавала адпомсціць Уладзіміру: «За тое, што бацьку майго забіў,
зямлю яго ў палон узяў, а цяпер не любіш ні мяне, ні дзетак нашых!» Але замах
быў няўдалы. Раз'юшаны Ўладзімір хацеў пакараць княгіню смерцю, але яму
перашкодзіў малалетні сын Ізяслаў, які стаў у абарону маці з мечам.
За гэта Рагнеду з сынам выслалі ў Полацкую зямлю. Там для яе
збудавалі горад, названы Ізяслаўль (цяпер Заслаўе пад Менскам) - ад імя сына
Ізяслава. Менавіта гэты Ізяслаў, заняўшы дзедаў пасад, адрадзіў полацкую
княскую дынастыю.
Акрамя Ізяслава Рагнеда нарадзіла Мсціслава (які пазней стаў
князем чарнігаўскім), Яраслава Мудрага (князя ноўгарадскага і кіеўскага,
заснавальніка роду Яраславічаў), Усевалада і дзвюх дачок - Перадславу (узяла
шлюб з чэшскім князем Баляславам ІІІ Рудым) і Прэміславу (выйшла замуж за
прынца вугорскага Ласла Сара Лысага). Дарэчы, унучкі Рагнеды таксама былі
жонкамі эўрапейскіх манархаў: Анастасія - вугорскага караля Андрыя І, Лізавета
- караля нарвежскага Гаральда ІІІ, а пасля караля дацкага Свена ІІ. Наймалодшая
Ганна стала каралевай Францыі, выйшаўшы замуж за Генрыка І Капета.
У Заслаўі Рагнеда пастрыглася ў манашку пад імем Анастасіі і
памерла там у манастыры ў 1000 годзе. Сёння для нас яе імя - сімвал мужнасці і
любові да Радзімы, самаахвярнасці і ўласнага гонару.