У кожнага ў дзяцінстве ёсць жывёла, якое ýсе вельмі любяць, імкнуцца клапаціцца аб ім, надаваць увагу. Праýда не заýсёды гэта атрымліваецца. Некаторыя думаюць, што гэта вельмі проста, завёў жывёлу, прыручыý і нічога не трэба рабіць. Але жывое істота заýсёды мае патрэбу ý ласцы, увазе, клопаце. Даглядаць і любіць каго-то гэта вельмі вялікая адказнасць і не ýсе гэта разумеюць. Трэба ýмець даваць любоў і браць яе.
Калі ты становішся крыху старэй, людзі пачынаюць разумець усе гэтыя рэчы толькі па адносінах да жывёл, не заўважаючы таго, што можна прыручыць і людзей. Сваім паводзінамі, знакамі ýвагі або простымі размовамі мы нават не задумваемся над наступствамі, над яго пачуццямі. Або не дарма ý народзе прыдумалі прыказку, што мы ý адказе за таго, каго прыручылі.
P.S. я тоже с Беларуси! ❤
Если не сложно, можешь пожалуйста отметить как "лучший ответ"☺