Қазіргі күнде тіл тазалығы сақталмай келетіні өкінішті-ақ. Қазақша сөйлеп келе жатып, арасында орыс тіліндегі сөздерді айтпай қалмаймыз. Олар: как будто, именно, представляешь, потому что, сотка, т.с.с. Біреу қазақша сөйлеп келе жатып, осы сөздерді араластырып жібергенде құлаққа жағымсыз естіледі екен. Әсіресе теледидардан.
Тағы да көңілді түсіретіні, жақ деген қазақтың сөзін ала шапанды ағайындарша йақ, йах деп айтуы. Мына жақ дегенді ми йақ, ол жақта дегенді о йахта, т.с.с.
Атам заманда қазақтар бұлай сөйлемеген. Ата-бабаларымыз құстың қанаты таларлықтай ұлан-ғайыр жерді біз үшін сақтап қалған. Бірақ ата-баба аманаты жер ғана емес, жер сақтау арқылы аман қалған тіліміз де, ділімізде, дініміз де. Ата-баба аманатына қиянат жасамайық. Оның бір жолы – тіл тазалығы. Ауру қалса да әдет қалмайды дейміз, бәлкім тіл тазалығын сақтамауымыз – қазақ тілінің дамуына кедергі келтірген аурудың (өз тілінде сөйлеуді қор, шет тілде сөйлеуді зор санау) қалдығы (әдеті) болса керек.
Орыс, өзбек сөздері қосатындай қазақ тілі кедей емес. Әдеби жағынан өте бай. Ал кейбір тұстарда (мысалы, техника саласында) қолдану қиыншылық туғызып жатса – ол біздің кінәміз.