У кожнага з нас ёсць родныя прасторы. Гэта палі, лугі, лясы, горы, азёры і рэкі. Мы захапляемся іх прыгажосцю, пішам з іх карціны, складаем пра іх вершы і музыку. Мы любім іх, таму што выраслі сярод усяго гэтага.
У маіх краях ёсць асаблівае месца, якое вядома толькі мне. Гэта вярхушка старога таполі на самай ускраіне вёскі. З яе добра відаць і мой дом, і палі і лясы, і нават верхавіны гарадскіх электрычных слупоў. А яшчэ там бачныя аблокі, яны асабліва вялікія. Здаецца, што іх можна пакратаць. Я нікому не кажу пра гэта месца. У мінулым годзе гэты таполя хацелі спілаваць, каб пабудаваць чарговы краму. Але мы з хлопцамі не далі, нават мітынг арганізавалі. І таполя застаўся.
Трэба берагчы кожны куток прыроды ў нашых родных краях, бо ён можа быць чыім-то зацішным мястэчкам