Зваротак – гэта слова ці словазлучэнне, якое называе асобу ці прадмет, да якіх звяртаюцца з мовай (гаворкай). Зваротак выражаецца назоўнікам, іншымі словамі ў ролі назоўніка, займеннікам: Табе, любімая, пішу! Іграй, музыка, громка, гулка! Зваротак можа быць развітым: Цёплы дожджык, пырсні, пырсні на парэчкі і на вішні. Зваротак членам сказа не з’яўляецца, але не можа існаваць па-за сказам.
Знакі прыпынку пры зваротку:
Зваротак на пісьме незалежна ад месца ў сказе выдзяляецца з двух бакоў (у пачатку і ў канцы сказа – з аднаго боку) коскамі: