Наш дзядзька, мiлы наш Антонi,
У дзiцячым часта быу палоне;
Вось так гуртом яго абсядуць
I час работы яго крадуць;
Насi "катла", кажы im казкi,
Iдзi на поплау з imi у красki,
Давай адказы на пытаннi,
Тлумач ты iь усё дазвання:
Адкуль, з чаго дзе што бярэцца,
Вось гэта,тое як завецца
I чаму так, чаму не гэтак?
Прыхiлен дзядзька быу да дзетак.
Ён быу настаунiкам,суддзёю,
Калi,бывала,мiж сабою
Паспораць дзетki цi паб"юцца,
дык да каго тады звярнуцца,
Як не да дзядзьki, да Антося?
Ох,слауна з дзядзькам im жылося!
Яшчэ замецьце,што за малыми
Ён размауляу, як са старымi,
I з imi радзiуся,страчауся-
Як роуны з роунымi трымауся!
Калi ж хто часам з im не зладзiць,
То дзядзька толькi вус пагладзiць,
Але не скажа ён ничога,
Бо ведау, чым даняць малога,-
Гаворыць з тым, з кiм дзядзька у згодзе.
Вот описание Антося надеюсь помагла вам:)