Зiма скавала рэчак бег, Iльдом пакрыла лужыны старанна. Цалуя дрэу ласкава раны, схавала iх у iскрысты снег. У новай вопратцы абшар працягвае да сонца голле. И раптам стала наваколле адлюстраваннем нашых мар. Цудоуныя насталi днi, i знiкла з сэрца злая скруха. I льецца зiмнi звон у вуха чароунай гэтай цiшынi.