-Сәлем, Ажар! Қалың қалай?
-Хей, Айару! Кеттік, саябақта қыздар жиналып жатыр.
-Неге, сен бүгін мектепке келмедің? Мұғалімнің сені қанша уақыт бойы іздегенін білесің бе?!
-Жоқ, білгім де келмейді. Мені ауырып қалды деп айта салмадың ба!
-Бірақ, сен ауырып тұрған адамға мүлде ұқсамайсың ғой. Мен оған қалайша өтірік айтамын?
-Сонымен, Айару, сен саябаққа барасың ба?
-Ажар, сен менің сұрағыма әлі жауап бермедің. Оның үстіне, сөзімди бөліп жібердің. Бұл не деген мәдениетсіздік. Мені қойшы, бірақ мұғалімге деген қарым-қатынасын жарамайды. Сен одан дереу кешірім сұрау қажетсің немесе сабаққа келмеу себебіңді айт.
-Мен не істегім келеді, соны істеймін. Сен маған нұсқау бола алмайсың. Түсіндің бе?
-Құрбым, сенің ісің дұрыс емес.
-Айару, сен мені ренжіттің. Менің көңіл-күйімды бұздың. Мен енді сенімен ойнамаймын.
-Жоқ, Ажар. Ол сен мені барлығына кінәлап тұрсың. Бұл мен саған ренжу керекпін. Бірақ, мен ақкөніл адаммын. Сондықтан сені кешіремін. Жақсы, сау бол!
-Сау бол, Айару