Алакеуім, алагөбе, алаң-елең, алаң-ғұлаң – тәңертеңгі мезгілде айнала әлі жарықтанбай, сәл ғана бозғылт тартқан кезі.
2. Құлан иек, құлан сәрі – таң жаңа сыз беріп ата бестаған кез.
3. Таңсәрі – жерге жарық түсе бастаған кез.
Күн көкжиектен көтерілгеннен кейінгі мезгіл атаулары:
1. Сиыр сәске – күн арқан бойы көтерілген кез.
2. Сәске түс – түске жақындаған сезгіл, сағат 12 шамасы.
3. Ұлы сәске – тал түске жақындаған мезгіл.
Күннің орта мезгіліндегі атаулар:
1. Тал (талға, тапа-тал) түс – күннің қатты ысыған кезі, сағат бір шамасы.
Күн еңкейген кездегі мезгіл атаулары:
1. Ұлы бесін – бесін намазын оқитын кез, түс ауған шақ.
2. Кіші бесін – ұлы бесін мен намаздыгер арасындағы мезгіл.
3. Құлама бесін – күн еңкейген кез.
4. Екінті – түс ауып, күн батуға жақындаған мезгіл, бесін мен ақшам арасы.
5. Намаздыгер – күн еңкейіп ұясына кіруге таяған кез.
Күн ұясына бата бастаған кездегі мезгіл атаулары: бұл мезгілді "ақшам, ымырт" деп атайды, оның мынадай атаулары бар:
1. Алакеуім – күн алакөлеңке, ұясына бата бастаған мезгіл.
2. Геуім, кеуім – қараңғы түсе бастаған кез, ымырт.
3. Намзшам – кешкі намаз оқылатын кез.
4. Кеш – ымырт жабылып, қас қарайған кез.
Түн мезгілінің атаулары:
1. Түн – тәуліктің кештен тәңертеңгі уақытқа дейінгі аралығы.
2. Іңір – күн батып, қас қарайған мезгіл.
3. Қызыл іңір – қас қарайып, түн болған кез.
4. Жарым түн – түннің ортасы.