1. Ертегіні мұқият тып
ЖапырақКөктем келді. Аққайың бұтақтарындағы өрде шетінен бүр жарып, жапырақ жаюда. Тек,бүршік қана асыға қоймады. Бірақ күннен-кунлуы күшейе түскен күн сәулесі аймалап жүріп,қауызын жарып шықпасына қоймады. Бойынажүгіріп, есінеген бүршік кенет жарыққаДемде жасыл жапыраққа айналды. Ол өзінтұрған табиғаттың сұлулығын көріп қайранТабиғат қандай әдемі еді! Жапырақ жан-жағытоймай қараумен болды. Құстардың сайрағанүніне құлақ түрді. Самал желмен тербеле бакүй кешті.ы өркендерТек кенже-күнге жы-уріп, оны даойына жылукка шықты.өзін қоршапАйран қалды.-жағына көзіараған көңілдіобеле бақыттыБір күні күн суыта бастады. жауын жауғаннанбойы мұздады. Жапырақтар сары, қоңыр, қызын -түскебоянды. Аспанды жиі-жиі бұлт торлайтын болдБір күні ол Аққайың анадан табиғаттың бусінің сырын сұрады...ДЫ. сын есімді таптабиғаттың бұл өзгері-