Жаз шыға бәріміз тоғайға барамыз. Бір-бір құшақ отын көтеріп
келеміз. Ең алдында - апам, содан кейін шулаған біздер, күліп-ойнап келеміз. Ол шақта қыстық шөпті де жаздай арқалаптасып, қораны маяға толтырып қоятынбыз. Қысқы соғым менұн ғана әке-шешеміздің мойнында. Огород, шұрқыраған қаз-тауық, екі сиыр мен ұсақ малымыз бар.Апамның теректен ойып жасаған келісі мен ескі атауы бареді. Шынымды айтсам, бізді асыраған – осы келі мен астау.Тіпті бізді ғана емес, ертеректе әкемізді, оның іні-қарындастарын асыраған – осы келі мен астау екен. Ол тіптіәкемнен де үлкен. Олар апамның төркінінен Алтайдың арғыбетінен келген аса қымбат заттары болатын.Помошите срочно составить вопрос к тексту