Ответ:
Ежелгі заманда Орталық Азия аумағын мекендеген ең ірі ру-тайпалар бірлестігі көшпенді хунну — ғұн тайпасы болды. Ғұндар тарихының басталуы қытай дереккөздері бойынша Шань-Гуй-фан, Чжоу-Хянь-Юнь және Хань-Хун-Ну әулеттері тұсындағы Яо дәуіріне (б.з.д. 2356 — 2256 жж.) қатысты. Ғұндарды шань-жун-таулық жундар деп атаған. Ол замандарда ғұндар Қытайдан солтүстікке және солтүстік-батысқа қарайғы өңірде өмір сүрген. Қытайдың олар туралы ең ежелгі аңыздары Шу-цзин деп аталады. Б.з.д. VIII ғасырда түпкі ру-тайпа басы Құңлының тұсында. Қаукеден кейін он ұрпақ легі өткен соң ғұндар көшпелі өмір салтына ауысады. Бұдан кейінгі он ұрпақ легі өмірі бойында ғұндар Қанғай мен Алтай аралығында көшіп-қонып жүрді. Олар жазда Алтай мен Қанғай таулары өңірін жайлап, Ордоста, Ганьсуда және Тарим аңғарында қыстайтын болды. Қытайлар оларды жун ди — варварлар, шы ди — қызыл дилер, бай ди — солтүстік дилер деп атап, менсінбей, дұшпандықпен қарады. Шу-цзин аңыздарына қарағанда жундардан оңтүстікке қарай Индия (Мин), шығыста — Қытай, солтүстік-батыста — Корея болып шығады.