Адамзат бүгінгі таңда әлеуметтік шиеленісті өршітетін қоғамдық індеттердің бұғауынан
құрық үзіп, құтыла алмай отыр, бірақ көңілге үміт ұялатар мүмкіндіктер де жоқ емес. XIX-XXғасырларда адам баласы ғылым мен техникалық прогресте бұрын-соңды болмаған ғаламатжетістіктерге қол жеткізді. Нағыз ғылым дегеніміз ғалам мен ондағы құбылыстардыңастарына үңіліп, шынайы мәнін ұғыну және оның арқасындағы Ұлы Құдіреттің мұратынсезіну. Табиғатты өзіне бағындырарлықтай мүмкіндікте жаратылған адам баласы ғаламдытанып-білуге, білгендерін көкейінде түюге тиісті. Көңілге түйіп, көкейге тоқығандары арқылытабиғатты құрық атып бас білдірген тайыншадай дегеніне көндіріп, ықпал жасаудың жолдарынқарастырады. Бұл табиғаттың адамға аманат етілуі, ал адамның Жаратушының әмірлерінемойынсұнып, құл екенін сезінуі дегенге саяды.Қазіргі жағдайға ой жүгіртсек, физика, химия, астрономия, медицина, т.б. ғылымсалалары уақыт озған сайын адам баласының игілігі үшін түрлі жетістіктерін алға тартуда.Осыған қарап ғылым мен технология адам баласының игілігі үшін екендігін пайымдаймыз.Бұдан үрейленудің де жөні жоқ. Басқа келер қатерді ғылым-білімнен немесе ғылым-білімменқаруланған дүниеден іздеу бос әурешілік, нағыз қатер надандықта, санасыздықта жәнежауапкершіліктен жалтарған табансыздықта.Кейде ғылым-білімге сүйеніп, он ойланып, тоғыз толғанған іс-әрекеттеріміздің өзі оңдынәтиже бермей жататындығы белгілі. Бұған түсіністікпен қараған жөн. Ал бірақ білімсіздіктің,жоспарсыздықтың әрдайым тұйыққа тірейтіндігін ұмытпау қажет.Мәтін не туралы?Мәтін қандай стильдежазылған?Оған дәлел ретінде сөзқолданыстарынан мысалдаркелтіріңіз.