Қазақстан туралы жазылған өлең​

+132 голосов
2.1m просмотров

Қазақстан туралы жазылған өлең​


Қазақ тiлi | 2.1m просмотров
Дан 1 ответ
+163 голосов

Ответ:

Отан әмірі

Тұнжыраған күн туды,

Жау қолқаға ұмтылды;

Топыраққа теңемек

Ата мекен жұртыңды.

Аянатын не қалды?

Аяулыны жау алды!

Жеріміздің сәулеті

Кавказға да таянды.

Кубань, Кавказ, Дон, Еділ

Ежелден құт еді бұл —

Ел ырысы аяулы.

Есерсоқ жау елірген,

Енбекпенен егілген

Тартып алмақ даярды.

Хатер бұлты төнгенде,

Ел намысы, дегенде,

Ерлер қашан аянды!

Жеме-жемге келгенде,

Жауды қысып шеңгелге,

Жанын сығып аларды!

Қарыс жерің — қаныңдай,

Темір жолың тамырдай;

Заводтар мен фабриктер —

Жеріміздің жанындай;

Еңбекпенен көгерген

Құтты қоныс көкорай —

Еліміздің бағындай;

Ата, баба мұрасы —

Көздің қара, ағындай!

Соларды жау шапқанда

Лауламас кім жалындай?!

Жау бір сүйем жер алса

Есін жыймақ күшеймек,

Ол кішкене бел алса,

Осалдамақ біздің шеп...

Ойласаңдар осыны,

Шегінетін жөн бар ма?

Жауға қыяр ол ғұрлы —

Жарты сүйем жер бар ма?

Шегінгенің — өлгенің,

Ерлер енді соны ойла! —

Елді жауға бергенің:

Өлген артық одан да!

Уа, ұлы өрен, жас ұлан.

Асыраған сені елің

Ақ сүтімен жасыңнан.

Еш асырған жоқ едің

Жаудың кегін басыңнан.

Сол ер жүрек өренін

Ерлікке Отан шақырған,

—Адал ұлдар, балалар,

Көз жіберіп қараңдар,

Неміс алған жерлерде

Қалды қандай қалалар!

Шырылдаған бала бар,

Еңіреген ана бар:

Еңсесін жау басқан соң,

Елде қандай баға бар!

Солар еске түскенде,

Жан қалай жай таба алар?

Сай сүйегің сырқырар,

Кеудеңде кек бұрқырар!

Олай болса, құлақ сал,

Ұлдарым бір сөзім бар:

Аянбаған, жауды алар!

Аяғанмен мұндайда,

Дей көрмеңдер жан қалар!

Қорқақ адам қор болар;

Көлеңкеден қорғалар,

Құрдай бұғып жорғалар,

Көрінгенге жем болар,

Көзден жасы сорғалар.

Жұртқа жәрдем берер ме

Қыйын күнде ондайлар?

Жарқын өмір сүрер ме

Қорқақ қоян, торғайлар?

Сондықтан, ер ұлдарым,

Тынысыңның барында,

Төрт мүшенің сауында,

Қолда дәрмен тұрғанда,

Шыдап өлім, құрбанға,

Қатайып тас, темірдей,

Қарыс жерге шегінбей,

Қас дұшпанды қаптаңдар

Донның жойқын селіндей.

Қатарың болса құрыштай,

Қаһарың болса қылыштай

Жау қалмайды жеңілмей.

Шегінбе! — деп Отан тұр,

Шегінбе! — деп халық тұр,

Халық үшін бас тігу —

Сталин айтқан жарлық бұл

Соны адал ұл орындар,

Сонда ғана өмір бар!

Елін есен сақтаған,

Арын жауға сатпаған,

Ана сүтін ақтаған

Балаларын сүйер шал!

Жамбыл Жабаев

Шекарада

Міне,

Мен Отанымның шетіндемін.

Тыныштық.

Өтуде түн, өтуде күн.

Қасиетті жерімді қарауылдап,

Қайыспай күзетуге бекінгемін.

Мен,

Міне, Отанымның шетіндемін.

Маған жер жоқ, Отан жоқ әрі қарай,

Әрі қарай мекен жоқ жаныма жәй.

Осы жерден шығады күнім менің,

Осы жерден атады таңым арай.

Осы жерден Отаным басталады,

Бақытымның осында тас қамалы.

Әрі қарай басқа өмір, басқа тірлік,

Әрі қарай мен үшін тас қараңғы.

Әрі қарай басқа өмір, басқа тірлік,

(Қайтейін оның үшін бас қатырып).

Осы менің Отаным, бақытым да,

Табаныма жүрсем де тас батырып.

Керек емес басқа өмір, басқа тірлік!

Менің жаным жаралған шұғыладан,

Шұғылаға шомылып, тыным алам.

Ұжмағының басқаның керегі жоқ,

Ұлы Отанның жетеді нұры маған.

От ойнатып, ойран сап бұзып қамал,

Басқаның байлығына қызықпағам.

Міне, алдымда бақытқа бастар жолым –

Шекара деп аталған сызық маған.

...Міне,

Мен Отанымның шетіндемін.

Тыныштық

Өтуде күн, өтуде түн.

Қашанда Отанымның кақпасы ашық,

Жіберсеңдер достықтың өкілдерін.

Отан туралы

Мен оның түнін сүйем, күнін сүйем,

Ағынды өзен, асқар тау, гүлін сүйем,

Мен оның қасиетті тілін сүйем,

Мен оның құдіретті үнін сүйем.

Бар жәндігін сүйемін қыбырлаған,

Бәрі маған: «Отан!» деп сыбырлаған

Жаным менің,

Кеудемді жарып шық та,

Бозторғайы бол оның шырылдаған!

Отан!

Отан!

Бәрінен биік екен.

Мен оны мәңгілікке сүйіп өтем.

Отанды сүймеуің де күйік екен,

Отанды сүйгенің де күйік екен...

Үш бақытым

Ең бірінші бақытым – Халқым менің,

Соған берем ойымның алтын кенін.

Ол бар болса, мен бармын, қор болмаймын,

Қымбатырақ алтыннан нарқым менің.

Ал екінші бақытым – Тілім менің,

Тас жүректі тіліммен тілімдедім.

Кей – кейде дүниеден түңілсем де,

Қасиетті тілімнен түңілмедім.

Бақытым бар үшінші – Отан деген,

Құдай деген кім десе, Отан дер ем!

... Оты сөнген жалғанда жан барсың ба?

Ойланбай – ақ кел дағы от ал менен.

Түтін түтет,

Өс, өрбі, көгере бер,

Немерелер көбейсін, шөберелер.

Жадыңда ұста :

Жақсылық күтпегейсің!

От емес, оқ сұрасаң менен егер!

Үш бірдей бақытым бар алақанда,

(Мені мұндай бақытты жаратар ма?!)

Үш күн нұрын төгеді аспанымнан,

Атырау, Алтай, Арқа, Алатауға!!!

Мұқағали Мақатаев

Қабылда, Отан

Туған елім,

Өз Отаным, астанам,

Талай биік жеңістерге бастаған,

Қазақстан рапорт етті, қабыл ал,

Рапортында миллиондаған астық бар,

Қазақ жері қырман толы қайысқан.

Сол астықты көтере алмай майысқан,

Бір миллиард Отанға арнап жөнелтті,

Байыды елі, шаруаларын кенелтті.

Туған елім!

Компартиям, астанам!

Сенсің мені жеңістерге бастаған.

Сенсін маған достық берген, қол берген,

Қазақ елі құлпырсын деп жол берген.

Сен шақырдың, ұл, қыздарың тізілді,

Ғасыр бойы жатқан тыңдар бұзылды.

Қала болды, егін болды, көл болды,

Ұшан-теңіз байлығы да мол болды.

Қабылда, Отан,

Алтын бидай дәндерін,

Ел сәлемін, елдің сұлу әндерін.

Сыйға тартты оттай ыстық жүрекпен,

Қымбат дәндер алтын менен жібектен.

Бұл миллиардты махаббаты елімнің,

Бірге оралған әр дәнімен егіннің.

Барлық ұлттар достығының айғағы

Гүл жайнаған Қазақстан аймағы.