Қазақ ұлттық ауыз-үйде, сияқты айнада, халықтың жаны, оның тарихының, тұрмыс-салттар қамтылды.Ертеден қазақ халықтың ең айырым сипатымен қонақжайлылық болды. Аяулы қонақты бауырмал кездестірді, ең мәртебелі жерге деген отырғызды, алды асатты, не үйде бол-.В бірінші кезекті қонаққа қымыз, шұбат немесе айран, кейін - шай сүтпен немесе қаймақтармен, баурсаками, мейізбен, иримшиком, куртом әперді. Кейін шайнамалар жылқы етімнен немесе қой етімнен - казы тиіс, шужук, жал, жая, сур-ет, карта, кабырга. Көрінген үстелде сөзсіз шелпектер бидайдың ұнынан болды. Көрінген дастарқанның сәнімен және ең излюбленным табақпен бас қазақтардың ет қазақша ылғи саналды. Обячно тұнбаның еті кесек-кесек емесбөлшекте- тілімдермен әперді. Ие етті кесті, асат- бас-басы қонақты лакомыми асамдармен: шылыпшын кости және сирақты мәртебелі қарт-қарияларға тапсырды, төстікті - жездеге немесе абысынға, мойнақ омыртқа - қыздарға және т.д. Ең мәртебелі қонаққа ие айрықша қиюмен қойдың қайнаулы басын преподносил