Час вайны - страшны час. Шмат дзяцей згубілі сваіх бацькоў. Верш Рыгора Барадуліна "Бацьку" - адзін з прыкладаў дзеянняў таго часу. Гелоўны герой - гэта не адзельны чалавек, а ліцо, якое адўхаўляе ўсіх дзяцей, застаўшыхся без бацькоў. Усе чакалі, спадзяваліся, што родны чалавек вернецца, абніме, скажа "Сынок", але шмат слёз было проліта, калі людзі чыталі страшныя словы: "Загінуў".
Але яшчэ горш было, калі людзі не ведалі, дзе пахаваны іх радныя. Таму аўтар гаварыць:
А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай.
Такім чынам, вайна - страшная падзея, якая лішыла дзяцей не только дзяцінства, але і бацькоў.