Верш Слуцкія ткачыхі складаецца з 3 частак. У першай частцы Максім Багдановіч расказвае як ад родных ніў, ад роднай хаты у панскі двор узяты прыгожыя беларускія дзяўчыны ткаць на лад персідскі шырокія тканіны. У другой частцы разказваецца пра хараство беларускай прыроды. Як дзяўчыны любяць і не забываюць сваю радзіму. Хоць ім патрэбна доўгія часы працаваць, але яны не забываюць прыгажосць нашай прыроды і заміж персідскага ўзора яны ткуць васілёк. 3 частка гэта вывад. складаецца з трох радкоў: гучыць велічна і ўрачыста: '' Рука ткачыхі забыла завучаны ўзор радной зямлі і стварыла васілёк, каб уславіць Радзіму. У гэтым вершы паэт раздумвае лёс беларускіх ткачых і сцвярджае, што прыгажосць лепш ствараць не па чужым узоры, а па родным.