Музей валуноу
Беларусы з даўніх часоў пакланяліся
камяням. Кланяліся, калі да сёмага
поту стараліся выбраць іх з кожнага
сялянска-га поля, а тыя, як
жывародныя, усё вылузваліся і
вылузвалі-ся з зямлі. Кланяліся,
будуючы з іх крэпасці і замкі, палацы
і цэрквы, стайні і свірны, брукуючы
грукатлівыя гасцінцы.
3 далёкіх дахрысціянскіх часоў
беларусы верылі ў цудадзейную сілу
камянёў. Нашы даўнія продкі лічылі,
што сімвалам бога Перуна,
напрыклад, з'яўляецца каменная
сякера. Ёю сівабароды грамавержац
рассякае чорныя хмары і поіць
зямлю да-брадзейным дожджыкам.
Лічылася, што яна абараняе ад злых
духаў, спрыяе ўрадлівасці і
пладавітасці, ратуе ад хвароб.
3 асаблівай цнатлівасцю адносіліся
беларусы да камянёў-про-шчаў,
следавікоў з адбіткамі слядоў Хрыста,
Багародзіцы, свя-тых угоднікаў. У дні
свят да іх ладзілі хрэсныя ходы,
богаслу-жэнні, ім прыносілі ахвяры,
каля іх будавалі капліцы, цэрквы.
Музей валуноў знаходзіцца пад
адкрытым небам ледзь не на
галоўным праспекце сталіцы. Гэта ці
не адзіны такі ў свеце музей.